- Τρωάδες
- Τραγωδία του Ευριπίδη, που αναφέρεται βασικά στα δεινά του πόλεμου. Η Εκάβη βρίσκεται στο επίκεντρο του έργου, από τα λόγια, δε, που ο ποιητής βάζει στο στόμα της και των συναιχμαλώτων της ξεχειλίζει ο θρήνος για ό,τι έχασαν και αγωνία για ό,τι τους μέλλεται ακόμα. Βασικό πρόσωπο του έργου είναι και ο κήρυκας των Ελλήνων, ο Ταλθύβιος, που και αυτόν τον ίδιο τον συγκινεί ο θρήνος των νικημένων. Ο Ταλθύβιος αναφέρεται στα αισθήματα που τρέφουν οι σκλάβες για τους νέους τους αφέντες. Εκστατικά η Κασσάνδρα, περιστρέφοντας μια δάδα, τραγουδά το δικό της γαμήλιο τραγούδι. Αυτή έτυχε στον Αγαμέμνονα και ξέρει πού θα την οδηγήσει ο δρόμος της. Από την Ανδρομάχη, που έτυχε στον Νεοπτόλεμο, αποσπούν τον Αστυάνακτα για να τον γκρεμίσουν από έναν πύργο της Τροίας, σύμφωνα με τη συμβουλή του Οδυσσέα, να μην αφήσουν ζωντανό τον μελλοντικό εκδικητή της Τροίας. Ο ποιητής φτάνει σε ανυπέρβλητο ύψος όταν παρουσιάζει τη θυσία της Πολυξένης στον τάφο του Αχιλλέα. Ο Ευριπίδης στις T. δεν περιορίζεται μόνο στην περιγραφή της δυστυχίας των νικημένων, αλλά κηρύττει ότι ο δαίμονας του πολέμου πολύ εύκολα χτυπάει με φοβερό μαστίγιο και τον νικητή. Στον πρόλογο του έργου εμφανίζονται ο Ποσειδών και η Αθηνά και στον διάλογο των δύο θεών προαναγγέλλεται η καταστροφή, που θα εξολοθρεύσει τον στόλο των Ελλήνων στον γυρισμό και θα σπείρει με πτώματα τα κύματα του Αιγαίου. Αργότερα, η Κασσάνδρα προαναγγέλει τη δυστυχία που περιμένει τους νικημένους.
Ο Ευριπίδης δίδαξε την τραγωδία του το 415 στην Αθήνα. Ήταν η εποχή που η επεκτατική διάθεση της πόλης ήταν πολύ ισχυρή. Το ίδιο καλοκαίρι, ο αθηναϊκός στόλος ξεκίνησε εναντίον της Σικελίας. Δικαιολογημένα λοιπόν διατυπώθηκε η άποψη ότι ο ποιητής θέλησε να δώσει ανάγλυφη την εικόνα της φρίκης του πολέμου στους συμπολίτες, του που ήταν συγκεντρωμένοι στο θέατρο του Διονύσου για να παρακολουθήσουν το έργο του.
Σκηνή από την παράσταση «Τρωάδες» στην Επίδαυρο (φωτ. ΑΠΕ).
* * *αἱ, Αβλ. Τρωάς.
Dictionary of Greek. 2013.